Beweging weergeven in een foto, ook in de 19e eeuw al lastig. Dit bleek uit een stukje dat ik vandaag vond in het boek The photography book.
De tekst die bij de foto stond:
"Twee wielrenners lijken zich doelbewust te bewegen tegen een achtergrond van bloemen, bladeren en wolken. Hun fietsen worden door amper zichtbare draden overeind gehouden, en in de compositie wordt slechts de suggestie van een beweging opgeroepen. Deze kunstgreep geeft al aan dat degenen die met fotografie experimenteerden er moeite mee hadden om beweging weer te geven. Leopoldo Alinari richtte in 1854 in Florence zijn fotostudio op en werd al snel bijgestaan door zijn broers Giuseppe en Romualdo. Aanvankelijk richtten ze zich alleen op het vastleggen van grote kunstwerken, maar in 1892 ging Vittorio, de zoon van Leopoldo, zich richten op Italiaanse reportages en documentaires. De fotografen van Alinari bleven tot aan de jaren twintig grote platen gebruiken (van 8 x 10 cm) en besteedden veel aandacht aan de compositie van de foto, die vaak recht van voren werd genomen. De foto's uit het archief van Alinari geven op onnavolgbare wijze een beeld van het ontluikende Italië in de moderne tijd."